آدم دلش به حال تو و امثال تو ميسوزه که بالاتر از نوک بينيتون رو نمي بينيد و توي حماقت خودتون موندين .والا به خدا حکايت شما مثل خوارج مي مونه حرف زدن با شما مثل آب در هاون کوبيدنه.

عيب رندان مکن اي زاهد پاکيزه سرشت		که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نيکم و گر بد تو برو خود را باش		هر کسي آن درود عاقبت کار که کشت
همه کس طالب يارند چه هشيار و چه مست		همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت
سر تسليم من و خشت در ميکده‌ها		مدعي گر نکند فهم سخن گو سر و خشت
نااميدم مکن از سابقه لطف ازل		تو پس پرده چه داني که که خوب است و که زشت
نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس		پدرم نيز بهشت ابد از دست بهشت
حافظا روز اجل گر به کف آري جامي		يک سر از کوي خرابات برندت به بهشت